BDSM na de release van "50 shades of grey"

Ongetwijfeld zijn de verwijzingen in de mainstream media naar zowel fetisj als BDSM toegenomen na de release van "50 tinten grijs". Ik wilde weten of dit een algemeen verschijnsel is of niet. Of er een bepaald gebied is waar ze het meest gelezen worden.

 

Wat is er veranderd na "50 shades of grey"

Er is een grote verandering geweest in de laatste tijd. De mensen in het algemeen, het grote publiek, zijn veel meer fan geworden van BDSM omdat de massamedia er vrijelijk over spreken. Tegenwoordig zie je veel popsterren die latex kleding dragen. En natuurlijk is er een romance en een film, deze "50 tinten grijs", die de zaken echt in een stroomversnelling hebben gebracht. Ja, BDSM bewustzijn is toegenomen.

Ik weet het niet, maar die dingen stellen het open voor mensen en dan kunnen ze langs hun controle komen en zo. Dus het is geen slecht ding, maar het is ook geen goed ding. Ik schreef een post over BDSM voordelenis het misschien interessant voor u om te lezen.

We weten allemaal dat "sex" verkoopt. Dan weten we ook dat zangers en artiesten het meer en meer gebruiken in muziekvideo's. Er is een toenemende consensus in beeldmateriaal binnen de mainstream media en de implicatie is dat deze elementen vooral in muziekvideo's worden toegeëigend onder de notie van seks.

Ik heb een korte inhoudsanalyse uitgevoerd van 10 popmuziekvideo's met BDSM- en fetisj-iconografie en daaruit blijkt dat deze vaak geen verband houden met het onderwerp, zelfs vaak niet binnen de lyrische inhoud. Wat heeft het dan voor zin om dat te doen?

Er is een langzame verandering geweest. Ik bedoel, een zeer langzame verandering in de loop der tijd. Maar nogmaals, het wordt geleid door mensen die het doen, die het in praktijk brengen.

Bij de vraag naar de toename van de media-aandacht voor het onderwerp werd het mainstream-succes van de bestseller "50 tinten grijs" steeds duidelijker, ook al hadden de mensen er vaak kritiek op, men kan stellen dat het de mogelijkheid opende om het te ontdekken voor niet-BDSM-individuen.

 

50 tinten grijs en massa's

Het is een bestseller die wereldwijd erg populair is geworden. Er zijn verschillende meningen over hoe de auteur deze trilogie heeft geschreven, en of het een leuk boek is om te lezen of niet. Wat het deed is dat na de bestseller, veel mensen die "50 tinten grijs" lazen/keken, zachte BDSM scènes accepteerden. Maar ze hebben iets geweldigs gedaan, want als mensen een boek lezen, willen ze daarna niet alleen maar elke avond seks in de missionarispositie. Ze willen misschien dat je ze vastbindt. Dus, alles wat er gebeurt met een BDSM tint laat mensen denken dat het een goede zaak is. Maar nogmaals, het is hoe de algemene media het afschildert.

Sommige mensen zouden neerkijken. Andere mensen, de mensen die genieten van "50 shades of grey", verwijzen ernaar in termen van fetisjisme. Maar ik moet zeggen dat het gewoon veramerikaniseerd was, het was niet echt een film die mensen hielp om zachte BDSM te ontdekken. Het had een sterke impact, maar het blijft Hollywood.

De meningen over de roman lopen sterk uiteen en de geldigheid ervan is twijfelachtig. Wat duidelijk is, is dat het niet moet worden gebruikt als een nauwkeurige weergave van de BDSM-scènes, omdat mensen verkeerde veronderstellingen kunnen krijgen als ze niet verder onderzoek doen. Het boek suggereert een niet-consensuele relatie, waarin Christian Gray BDSM-praktijken gebruikt om zijn plezier te krijgen. Dit is de implicatie van de diversiteit van de subcultuur en de moeilijkheid om de aard ervan samen te vatten, en een artefact van de mainstream media, dat erop gericht is de massa te behagen. Maar eigenlijk moet je in elke BDSM-relatie consensueel zijn en heb je een soort contract nodig waarin je alle afgesproken regels kunt vinden.

Massa's maken veronderstellingen gebaseerd op het feit dat ze "50 tinten grijs" hebben gelezen. Dit kan als belachelijk worden beschouwd als je echt in BDSM bent. Dit is, weet je, net zoiets als dat ik een religieus boek lees en denk dat ik daarna alles weet over atheïsme en de gevaren van georganiseerde religies.

 

Hoe BDSM beoefenaars reageerden

Ik weet waarom mensen in de BDSM-scene niet van "50 tinten grijs" hielden. Maar ik moet toegeven dat toen ik het las, het me een beetje meer open deed staan voor het idee om deze praktijken te onderzoeken. En ik kan begrijpen waarom "normale mensen" BDSM begonnen te onderzoeken en wat het zou kunnen zijn. En, als gevolg daarvan, introduceerde iemand het in zijn of haar huidige relatie. Maar ik kan het natuurlijk niet als een pure BDSM-trilogie beschouwen.

U kunt lees mijn post waar ik enkele opmerkingen hierover heb geschreven, en heb uitgelegd waarom het goed en gezond is om BDSM in je relatie te betrekken.

Wat niet te ontkennen valt, is dat het een fenomenale bestseller was, die heel wat van het grote publiek erbij betrok. Het toonde een beetje meer over de kinky kant van seks, wat geen slechte zaak is. Integendeel, het kan stagnerende relaties opleuken.

Zwaar bekritiseerd omdat het niet accuraat zou zijn of een verkeerde voorstelling van zaken zou geven, is niet helemaal eerlijk. Het boek heeft een groot publiek bereikt, een groot lezerspubliek en ik denk dat het goed is. Ook vanuit het oogpunt van reclame, is het goed om dit soort onderwerpen te adverteren. Het is niet zo schokkend. Er zijn veel mensen die het doen en ervan genieten.

Het is duidelijk dat er de laatste jaren een aanzienlijke toename is van de aanwezigheid van inhoud en thema's afkomstig van de gemeenschappen binnen de massamedia.

De golf van toegeëigende betekenissen en het mainstream-succes van de "50 tinten grijs"-trilogie geeft aan dat dit onderwerp en dit boek meer mensen interesseren, veel meer dan voorheen. De proliferatie van BDSM in de mainstream media, hoewel ook uitbuitend, heeft een gevoel van veiligheid gecreëerd voor deze praktijk. Het lijkt erop dat zij dankzij deze veranderde houding misschien meer geïntrigeerd zijn door nieuwe uitdagingen in hun relaties.